Pod koniec 2023 roku amerykański Departament Energii oficjalnie potwierdził, że solanki w jeziorze Salton Sea w Kalifornii zawierają 3,4 miliona ton litu. Oprócz tego w kalderze wygasłego wulkanu, McDermitt Caldera w Nevadzie, jest dodatkowe 20-40 milionów ton litu. Tylko te dwa złoża wystarczą do zaspokojenia wszystkich potrzeb Ziemi, kiedy chodzi o baterie Li-ion.
Stany Zjednoczone z pełną samowystarczalnością, gdy chodzi o lit. Przynajmniej w teorii
Mówiąc we wstępie o „wszystkich” potrzebach Ziemi, mamy na myśli nie tylko osobowe samochody elektryczne, ale też transport ciężki czy domowe magazyny energii. 3,4 miliona ton w Salton Sea (źródło) przy założeniu, że przeciętny elektryk potrzebuje 10 kilogramów, to 340 milionów samochodów.
Szacuje się, że na całym świecie w 2023 roku było 1,48 miliarda samochodów, więc do ich zastąpienia potrzebowalibyśmy, z grubsza licząc, 15 milionów ton litu. Pozostaje kilkadziesiąt milionów ton na inne sektory transportu i magazyny energii.
Salton Sea to solanki zbliżone do tych, które są w Chile (drugi producent litu na świecie). Z kolei złoże w Nevadzie wymaga obrabiania skał, przypomina więc zasoby z Australii (pierwszy producent litu na świecie). W obu przypadkach konieczne są dopasowane metody wydobycia surowca. Oraz lokalny przemysł przetwórczy, bo dziś ponad połowa litu nadającego się do ogniw Li-ion jest przetwarzana i produkowana w Chinach.
Ptactwo na Salton Sea (c) Nelson Minar / Flickr
To jednak nie koniec ciekawostek. Podczas szczytu w Davos (Szwajcaria) prezes CATL, największego producenta ogniw Li-ion na świecie, zaryzykował twierdzenie, że już w 2042 roku Państwo Środka może całkowicie uniezależnić się od surowców do baterii wydobywanych z/spod ziemi. Potrzeby takich firm, jak jego, mają być w całości realizowane dzięki recyklingowi zużytych baterii.
Jeżeli przyjmiemy, że średni czas eksploatacji samochodu [elektrycznego] wynosi 15 lat, łatwo obliczymy, że CATL ocenia, że najpóźniej w 2027 roku na światowych drogach powinno być 85-100 milionów elektryków. Wtedy do 2042 roku przepracują one zakładany czas i będą mogły być dawcami surowców.
